Hakim’in karşısında ezilmiş, çelimsiz, bakımsız ve gözlerinde, yüzünde ve boynunda morluklar olan 30 yaşlarında bir bayan oturuyordu. Anadolu’nun ücra köşesinden mutlu ve rahat bir yaşam için, yeni umutlara yolculuk yaparak, erkekliği Allah’ın özel bir ikramı zanneden, kadına eziyeti, şiddeti ve zulmü kendine, bir hak olarak sunulmuş nimet zanneden bir erkek müsvettesi ile evlendirilmişti.
Bu evlilikten doğan iki çocuğun velayetinin elinden alınmasına karşı çok fazla bir savunma yapmasına da gerek yoktu. Onun o sevgi dolu anne bakışları Hollanda’lı hâkime kararı etkileyecek mesajı vermekteydi. Avukatı da yoktu. Zaten avukat tutacak ne parası, nede ikamet izni vardı.
Zulümle Pişen İnsan.
Zulüm ve mücadele ile pişen insan yaşamında gerçekten samimi, ciddi, akıllı ,kendisiyle barışık, ilişkilerinde dürüst olabiliyor. Zülüm ve işkence ile yoğrulan insan. "taş ve odunla pişen ekmek gibidir"
Yılların mücadelesi ile Fadime Hanım ikamet iznini alarak, yağan, yağmur, kar demeden çalışarak ekmeğini ve çocuklarının rızkını taştan çıkarmayı yeğledi. Her karşılaştığımda bana 3 cümle ile, kendi rızasıyla kendi gelişmelerini rapor ediyordu.
Bugün yine kendisini bisikletin üzerinde gördüm. Bana gülerek artık bisiklete binebiliyorum, yakında da ehliyet alacağım dedi.
Biran 15 yıl önce mahkemede karşılaştığım onuru kırılmış ve umutsuzluklar içinde olan Fadime Hanım ile, bugün gururla bisikletin üzerindeki Fadime hanımın gururu gözümün önüne geldi.
Gurbette olmak, kadın olmak yaşamda mücadeleyi gerektirir. Bu mücadele ile insanın ulaşamayacağı hedef, dünyevi hizmet ve görevler yoktur. 10 sene sonra bir bakmışız Fadime hanımı Almelo şehir yönetimden sorumlu. Partisinde kadınlar ve göçmenlerden sorumlu sözcü kimliği ile karşımızda duruyor. Kim bilir? .
Temiz, paylaşımcı tüm güzel yaşam hikayeleri sizlerin olsun.
Hoşçakalın.
