Hepimiz biliriz Isırgan Otunu (Urtica dioica). Aynı zamanda bizim yörede “Cızlağan Otu” da deriz. Göre Kasabası, o eski Göre iken, Göre Çayı’ndan çocuk götürür gibi su aktığı, akan suyunun içildiği, o çaydan beş tane un değirmeninin döndüğü, bağların bahçelerin güzel mi güzel, doğal yeşilliğin bulunduğu, sanki Nevşehir’in kaderiyle örtüşen o yeşil Göre Kasabası…
Nevşehirliler, Göre’nin Çömlek Fasulyesi’ni ve kepekli undan kasaba fırınlarında yapılan Göre Çöreği’ni yemeye can atarlardı. Hele bir de yanında biber ve domates turşusu olursa, harikulade olurdu. O doğallığını 1980’li yıllara kadar koruyan, yine de bizim Göre…
Göre Çayı’nın Yuvanni’den başlayarak Göre Deltası’ndaki bahçeleri sulayan arkların kenarlarında yetişen semiz ve taze ısırgan otları —bizim deyimimizle cızlağan otları— o kadar gür ve sağlıklı büyürlerdi ki bazen diğer faydalı bitkilerin gelişmesini engellediklerini düşünür ve onların pek de faydalı olmadıklarına inanırdım.
Genelde bahçelerde çalışırken ve sulama yaparken, giyilen pantolondan ve çoraptan bile cildimizi tahriş eden, arsız ve gür ısırgan otları olurdu. Anadolu’da onlara “ısırdı” ve “cızladı” derdik. O dönemlerde kıymeti ve faydaları pek bilinmezdi.
Yıllar sonra, Hollanda’daki “Lale Bahçesi Keukenhof”a grup halinde katıldığım bir gezide, Denizlili bir teyzenin ısırgan otundan hazırlamış olduğu böreği yemiştim ve oldukça da lezzetli bulmuştum.
Bazı İnsanlar da Isırgan Otuna Benzer
Toplum içinde bazı insanları ısırgan otuna benzetirim. Önüne geleni, gideni kıran; tıpkı ısırgan otu gibi herkesi “cızlatan” insanların yanından geçmeye, konuşmaya ve selam vermeye çekiniriz.
Mutsuz İnsanlardır Isırgan Otları Gibi
Evet, genelde mutsuz insanlar etraflarına, evlerine, çocuklarına ve yaşadıkları topluma huzursuzluk kaynağı olurlar. Bazen bu arsızlık, huzursuzluk ve mutsuzluk; bir jenerasyondan diğerine aktarılır gider. Bu insanlar ne kendileri huzur bulabilir ne de başkalarının mutluluğuna tahammül edebilirler.
Aslında yaşam felsefesi basit olmalı: Eğer ben başkalarının mutluluğundan mutlu olabiliyorsam, her an, her gün ve bir ömür boyu mutluyumdur. Bunda bir zenginlik olmaz mı? Mutlu insanların yaşamda daha verimli ve başarılı olduklarına inanırım.
Bir de düşündüm; bu insanları keşfetmek, iyi olan yeteneklerini ortaya çıkarmak ve onların da ısırgan otu gibi faydalı olmalarını sağlamak, süs bitkileri, meyve ve sebze gibi faydalı olduğunu düşünen insanların görevi değil mi?
Siz ne dersiniz?
Her güzellik sizinle olsun. Tüm yeşilliklerin sizinle olmasını dilerim.
Hoşçakalın.
